Üstümde karanlıkların ağır kokusu,
Sızarken köşelerinde yalnızlığın,
Korkulardan kalmayım.
Dilimdekiyle aklımdaki aynı.
Belki hayatımın cevapsız tek sorusu.
Bilinmezliğinde yolların
Daha nasıl yaşamalıyım?

Mutluluklar gördüm rüyalarımda.
Beyazlar içinde bahar gülüşlü kızlar.
Gölgesinde yaşlandığımız yüzlerce yıllık çınarlar.
Ve sonlar gördüm rüyalarımda,
Nihayeti malum boşa harcanan zamanlar.
Üzerimde kaybetmişliklerin keskin kokusu.
Uyanıp, akşamını bildiğim tüm sabahlar.

Belli ki beklenen huzur,
Sair dünyaların konusu.
Sönecek gibi değil yangınım.
Ayrıca bugünümün cevabı değil
Hatırladığım hatırlamadığım tüm hatıralarım.
Belli ki hislerimdeki kusur,
Var olmanın amansız mevzuu.
Avuçlarındaki kuş misali umudun,
Ha uçtu ha uçacak.
Belki birini çok sevmektir huzur.
Bu da sanırım başka hayatların konusu.

Gözlerimde bilinmezliğin dipsiz kuyusu,
Ararken yıkıntılarında yaşanmışlıkların,
Yarım kalan bir sayfayım.
İçimdekiyle dışımdaki aynı.
Belli ki ömrümün cevapsız tek sorusu.
Çoraklığında yarınların,
Daha nasıl yaşamalıyım?

Önümde çaresizliğin duvarları.
Sınırlarında aklımın,
Bilen varsa desin bana,
Neden yaşamalıyım?

TmR 10.10.2023