Uyan Yusuf!
Çık artık düştüğün kör kuyulardan
Hangi Züleyhâ’da bıraktın iffetini.
Kurtul, şu görünmeyen duvarlardan
Yık nefsinin şetâret devletini.

Uyan Yusuf!
Gönül sarayına taht kurdu şeytan
Firavunlar yönetir devletini.
Cennet zannettiğin bu yer bir zindan
Dön geriye, göster hamâsetini.

Uyan Yusuf! O derin gafletinden
Yeter toprağa verdiğin serini
Yakup umudunu kesmedi senden
Hep sakladı o kanlı gömleğini.

Uyan Yusuf!
Bak masumlar seni bekliyor hâlâ
Ufuklara mıhladı gözlerini
Kardeşlerin savruldu daldan dala
Dünya hırsı öldürdü kalplerini...

Uyan Yusuf! Kervan göçtü göçecek
Haykır artık, duysun devran sesini.
Züleyha’lar aslını kaybedecek
Örtmüş hakikat’in ar perdesini...

Uyan Yusuf! Sen bir köle değilsin
İman’dan alırsın cesaretini
Allah diyen mahzun olmaz, bilirsin
Göster Firavuna ferasetini.

Uyan Yusuf! Seslenmekten yoruldum
Bir gaflet ki, uykunun en derini
Kuyularda, zindanlarda boğuldun
Kıyam seni bekler, al tekbir’ini....

Uyan Yusuf!
Rüyaları şer tarafa yordular
Zulme alet eylediler ilimi.
Yusuf’u yemedim diyen o kurtlar
Parça parça ettiler yüreğini...

Ahh Yusuf’um! Devri âlemde misin?
Gayrı doğru yöne çevir gemini.
Dön Yusuf’um, seni görenler bilsin
Henüz hiçbir şeyin bitmediğini.

Nûriye Akyol (Hicranî)

USTA KALEMDEN;

Uyan Yusuf!
Senin için ağladı baban Yakup
Senin için yandı gözleri, yüreği
Senin için bekledi yıllarca, sabır dolu
Senin için sakladı o kanlı gömleği

Uyan Yusuf!
Sen ki peygamber soyundan geliyorsun
Sen ki güzelliğinle meşhur olmuşsun
Sen ki rüyalarınla mucize göstermişsin
Sen ki Allah’ın sevgili kulu olmuşsun

Uyan Yusuf!
Nasıl düştün bu hale, bu zillete
Nasıl kandın bu dünyanın süsüne, hevesine
Nasıl unuttun ahiretin hesabını, mükâfatını
Nasıl terk ettin Rabb’inin emrini, rızasını

Uyan Yusuf! Uykundan, gafletinden
Yeter artık bu acıya, bu ızdıraba
Yakup seni bekliyor, hasretinden
Dön geriye, kavuş ona, sevinçten ağla

A.Nejat ALPEREN (Nejat HOCA)

Görsel alıntıdır.