Hem de çok özledim.
Bilemezsin sen,
Özlemek nedir seni.

Bahçekapıda künefe yemeyi,
Beraber kahve içmeyi.
Çok ama çok özledim.
Sen kaçırırken gözlerini
Seni seyretmeyi.

Oysa bilsen seni özlemeyi
Hissetsen hissettiğim sensizliği
Ama bilemezsin
Hissedemezsin ki!

Beraber yürümelerimizi,
Aşkından kıvrandığım halde
Bilmezden gelişlerini,
Öyle özledim ki,
O canımı yakan gülüşlerini.

O kadar özledim ki!
Bilemezsin sen,
Neymiş özlemek birini.

Hüzün dolar ya bazen
Puslanırdı gözlerin.
Oysa vardı hep
Buralardan gitmelerin.
İşte bir tek,
Bu ihtimali özlemedim.
Eğer gidersen,
Yaşadığım tüm baharları
Bitirecektin.
Ve sen gittin.

Payıma özlemek düştü seni
Ben de özledim,
Olması gerektiği gibi.

Şimdi bir adın kaldı dilimde
Bir de cılız kor ateşiyle
Küllenen aşkın…
Benim için ayrıcalıktı
Sevmek seni.
Şu an var olduğum tek yer özlemin,
Zira başka şey kalmadı elimde.

Özlemek de güzel seni.
Bir yerlerde nefes aldığını bilmek gibi
Ama sen nereden bileceksin ki?
Özledin mi benim gibi?

TmR 28.05.2024