Zaman… Belki,
Hüznü hayallerden mahsup ederdi.
Birini düşünmek hüküm giymek misali
Yarsizliğin bedeli kaç gece ederdi?
Hep yetersiz sevmekler,
Keşkeleriyle yaşamak gibi.
Bir heves!
Vuslat… Belki
Eğer gidenler dönseydi.

Bugünkü aklım olsa sever miydim?
Bilmiyorum… Belki… Ama akıl işi değil ki!
Yara bere içinde gönül.
Hangi nasihate eyvallahı oldu ki?
Lakin var olan sadece, şu an.
Hissettiklerim ve çaresizliğim.
Aklımı karıştıran gözlerin miydi?
Yoksa ömür bildiğim mazi mi?
Bugün diyemediğim o kadar çok şey var ki
Aşk mı?
Huzur… Belki,
Eğer gidenler dönseydi.

Özlemeyi inkar etmiyorum oysa
O aldığım nefes gibi.
Hasretiyle koyun koyuna uyuduğum geceler,
Ayrılığın en kesif hikayesi.
Aynı dertten muzdarip olan bilir,
Bunca geçen zaman hiçbir şey götürmese benliğinden,
Yine de bir şeyler eksilir bilinmezliğinde.
Sabrın gölgesi ölçer bazı değerleri.
Bazen de zamanın sınırları belirler,
Gönüle kilitli arzuların tüm şifrelerini.
Duygular mı?
Hissetmek… Belki!
Eğer gidenler dönseydi.

Giden gitti.
Hangi kalan, giden kadar sevildi?
Kaç mevsim geldi geçti?
Ne rüzgarlar esti?
Zaman acı ilaç,
Her duygusal devrim unutmalara zorlarken,
Gönül kıyamadı yine alışmayı yeğledi.
Umurunda olup olmadığını bilmeden,
Yüreğindeki yerini düşünmeden,
İçindeki ateşin hatırına
Yine de unuttum diyemedi…
Deseydi…
Diyebilseydi..
Bir ümit!
Mutluluk… Belki!
Eğer gidenler dönseydi.

TmR 28.12.2023