![]() Sen miydin Canımın MihriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın
....
avuçlarında kül ve ateş yitik bir adresin duvağından düşer güvercinler mutluluk geni çalınmış gelinler gibi ansızın yere makam-ı İbrahim’den dirilir aşkın gülleri ah o cehennem kararı hükmünde yandığım sen miydin tepeden tırnağa kan! daha baharına bile nallanmadan yirmisine yorgun ve revan .. deli taylar geçer içimin bozkırlarından melaline şahlanıp damar-damar kanadığım menzilinde ölüm ve isyan! zincirli kuyudan üşür ruhum sen miydin ab-ı hayat diye kendime kuytuluk bir uçurum aradığım çıkar beni simyası çürük yenilgilerimin gamlı sığınağından yüzümün kalesine en fiyakalı acılardan direnişler yamalı en zifin/en siyahından kıyametler sızar kirpiklerinin sadağından her istilaya /her acıya dayanır seddim en çok yokluğun yıkar beni sen miydin macerası yokuşlarda biten zavallı bir taş gibi geri geri yuvarlanıp durduğum binlerce yıl ötesinden kırağı kaplar iki boğazın da hıçkırıklarını ortasında düğümlenir ayrılığın sevdası asla kavuşamayan aşkların denizleriyiz sevdiğim evvelinde engellerin kimyası sen miydin mahşeri bir yalnızlığın girdabında boğulduğum sabahlar şivandır geceler yutar beni ah o cemalinden santim-santim düş soluduğum suların nefesiyle kırılır kandiller yetmedi mi kıyamına kefen boyu viraneler senin de kırılır aksi gözlerinde aynaların uluyan rüzgarların en acemisine boyun eğmiş ürkek gemiler gibi sen miydin seferinde durulduğum kaçıncı yontu bu kaçıncı huzursuz savruluştu bu tahtın benliğimi sallar ne ben kalacağım, ne izim ne de hiçliğim nam şehri babil’in asma bahçelerinden kopan fırtına dağıtsın göğünde kanayan bulutu sonsuzluğu ikrar yaprak-yaprak tutunduğum dal sen miydin Irağında mevsimleri soldu tarihin suretinden ücra, kaç kez aklımı çeliyor zanlı gözlerin söylesene sevgili Azrail mi dokudu bakışlarını senin sen miydin o kendime cennetlik bir ölüm aradığım _boran |
o olmalı” diye geçiyor içimden , “o çok sevdiğim kadın”
Gece gibi siyah ve uzun saçlı ve lacivert gözlü, bir de ince uzun, narin hisleriyle şiir yazan kadin.
O olmalı
Çunku
Sonsuzluğa düşen bir karanlık gibi, her şey spontan bir şekilde ona çekiyor beni.
O olmalı
Çünkü
Gittikçe büyüyen bir yalnızlığı şekillendiriyorum
iki kişinin beraberliğinden doğan, o en büyük yalnızlığı
O olmalı
Çünkü
Düşüncelerimdeki renksiz düşleri ne kadar gözkuşağının renkleri ile boyasamda, inandığı seylere b/akıyor zaman
-İnandığım şeylere değil
Sahi
Kelimeler buz tutarmı boran
Buralar artık soğuyor da.
Ama sen
Sevgiyle, sevgiliyle kal kardeşim.