....

dağılmış bir oyuncak sürüsü
hâlâ gözlerin
camdan bir bebek evi
afacanlığın sevimli sağanakları hâlâ dilinde
öpsem o masumiyetinden
sesin susuzluktan kurur


ve üzgün bir sebil olur yüzün
dudaklarındaki ney yağmalanır


sesinin piyano tuşlarından öpsem
müziğin kalbi durur
ürkütsem sesine karışmış ’’hu hu güvercinlerini"
divanlar kurulur
Türkçe’nin mesnevileri gelir
benden hesap sorulur



bilirim
senin sesinde gizli bir bahçe var
harfler duvağını açıp çiçeğe durur
kelimeler erik çalan çocuklar gibi
gülücüklerden konuşur


işte gençliğin resimleri
karalama defterleri o meraklı gözler
acemice bir kurgudur
öğrenme çabaları ilham kırıntıları
beceriksizce atılan adımlar


o ses bir kilim deseni
bir yağmur senfonisi
henüz söylenmemiş sözlerin doruğunda
yüklü bir sevincin yükselişi


bir şifa türküsü
bir gökyüzü yadigarı
an kadar taze masal kadar gerçek
....




boran_