Bir gün ölüm gelir dayanacak kapıma
Şakası yoktur artık dönmem bir daha
geride kalan resmimi asın bir duvara
mezarımın toprağında ot biter bir gün

aynı gün adımı değiştirip cenaze koyarlar
kadınlar bağdaş kurup ağıtlar yakarlar
Çocuklarım ıslak gözlerle bana bakarlar
mezarımın toprağında ot biter bir gün

incitmeden nazlı bedenimi soyarlar
öldüğümü duyanlar bizim eve koşarlar
dostlarım kapı eşiğinde çöküp ağlarlar
mezarımın toprağında ot biter bir gün

herkes ellerini açmış bana dua eder
kimisi elinin tersiyle gözyaşını siler
elden ele taşınır bedenim kabre girer
mezarımın toprağında ot biter bir gün

artık bitti bunca çektiğim acılar çileler
şimdi başlar kabirde karanlık geceler
güzel gözlerime yuva yapar böcekler
mezarımın toprağında ot biter bir gün

özleyen dostlar yürür mezarlığa kadar
ıslanmış gözlerle toprağıma bakarlar
üzerime kürek dolusu toprak atarlar
mezarımın toprağında ot biter bir gün

mezar taşına siyah renkle yazılır adım
artık yoktur bu dünyada tatlı bir canım
Benim yolumu aydınlatacak alın yazım
mezarımın toprağında ot biter bir gün