Tevazu bir aşk



Yılları devirip günü yetirip
Nihayet emekli oldu emekli
Huzur hayalini düşe yatırıp
Derince bir nefes aldı emekli


Artık çalar saat çalmayacaktı
Şimdi uyku yarım kalmayacaktı
Gayri her sabah iş olmayacaktı
Aymaz hülyalara daldı emekli!


Çabuk bitti huzur başladı savaş
Aydı yıldı derken eridi maaş
Bunca hallerine cananı sırdaş
Sabrın kapısını çaldı emekli


Lira kuruş bakıp karpuz arayıp
Tezgah tezgah gezip ucuz arayıp
Olgun elma çikita muz arayıp!!
Feryadını göğe saldı emekli


Tükenirken eşin dostun vefası
Evlat gülüşüyken ömrün sefası
Başlayınca yârin sağlık cefası
Saçlarını bir bir yoldu emekli


Tabip kapısında sabırla dua
Hastane günleri röntgenli şua
Kanser denen illet yatmış pusuya
Derken bir başına kaldı emekli



Baharı kışıyla yorgun bir mevsim
Gönül albümünde solgun bir resim
Dertlerine derman bir güzel isim
Çareyi şiirde buldu emekli



Her gün uzatarak aşk diyetini
Anında silerek kalp niyetini
Gözden geçirerek vaziyetini
Çaresiz kendine geldi emekli



Düşüp kalkar iken ömür davası
Bütün türkülerde kahır havası
Ölmeden gülmeye torun savası
Usulca gözünü sildi emekli



Örselenmiş zihni vatan dokulu
Şu Vatan toprağı anne kokulu
Atasözleriyle insan okulu!...
Etrafına bakıp güldü emekli



Bu günün azabı yıllar ötesi
Nümayişte yine inanç çetesi
Yalan vaatlerin son varyetesi
Yine aldanmış bir kul’du emekli


Şu arş-ı âlemde dengine bakıp
Varlıkla yokluğun rengine bakıp
Yüksek yamaçlardan engine bakıp
Kendi namazını kıldı emekli