Bak karlar yağıyor saçlarıma
Yokluğunda
Odam soğuk, ışıklar sönük, üşüyor sensiz ruhum
Rüzgar esiyor penceremde, korkulu
Buz kesiyor ellerim
Ne olursun gel artık, gel
Bahar getir... bitsin güz şarkıları
Öyle uzun ki geceler
Ve öylesine simsiyah ve soğuk !
Geçmek bilmiyor sensiz saatler
Zaman donuk, kırılmış gözlerimde aynalar

Faydası yok tesellilerin, zehirden sigaraların
Oysa ellerin ellerimde olmalıydı
Şu yüreğime ışımalısın, ışığım, ısıtmalısın dünyamı
Ne olursun gel, bitsin bu anlamsız ayrılık
Kalemim isyan ediyor parmaklarımda
Üşüyor camlardaki su tanecikleri
Bak mısralarım da öksüz, sen gittin diye
Bu umutsuzca uyandığım sabahımda
Bitsin ayrılık !

Yaşamak güzeldi seninle
Acı gerçekler arasında olsamda
En umutsuz akşamlarda yine de mutluyduk
Uçan bir kelebekti, bir kuştu kalbim
Duyduğumda sesini, ’günaydın’ diyen her sabah
Bir kez olsun uzanamadan ellerine
Ayrılık kelepçeleri vuruldu bileklerime

Senin hayalinle uzanırım yıldızsız geceme
Yaz geçmedi ; oysa kış sarmış dört çevremi
Geceler uzun, simsiyah ve soğuk geceler
Ben se yalnız korkuluyum sensizliğinde
Şimdi ağlamak zamanı bu
Bu akşamüstü yine

Günay Koçak

12. / 8. / 2023