Adı Mehmet olan hiç şiir kalmadı
Hikâyesi uzun ömrü kısa sürer bu zamanın ..


Ömrümün ilk yılları Leyla gibiydi,
Ağladığımda yanımda hep babam vardı
Yaralarım hafif , sesim gür çıkardı
Şimdi ağlamak zor geliyor bana ,
Yaralarım daha derin ama sesimi
duyan yok !


Zaman senin bildiğin gibi değil hafız
Zaman zombi gibi ,
İnsanlar vaşak bir kedi sanki
Sessiz sakin ve ihtilalci
Sinsi kurnaz ve acımasız

Şehrin göbeğine gelince sessiz ol hafız
Yürü bir karıncanın arkasında,
Bakma ağlayan bir ağaç görürsen,
Dalından düşen bir yaprak gibi
hafif yürü !

Unutma ! Hafız
Adı Mehmet olan hiç şiir kalmadı
İlim sahte ,
Tarih bilinmeyen bir algı
Din ,kültürü yara almış bir kanser hastası
Kalbimi dayandığım kudret
Ecelime susattı beni de
Susadım ecelime
Kavuşmak istiyorum
Susadığım iman çeşmesini doya doya içemedim
Zalimler her zaman kapattılar


Unutma! Hafız
Gökte yalnızca bir yıldız var






Ayşe caniberk
Gümüş kalpler