Ayrılık demeyin bana, dağlarım yerinden kopuyor sanki, umudum dilenci gibi her sokakta sevdiğimi arıyor



Hiç kimsem yok diyen bir yalnızlık içinde
Hasta değil dim artık tutsakdım sadece
Ben acılarımı tevekkül edip yolladım
Artık sadece ,
Refakatçiyim bu hayatta

Taşa baksam yerler şikayetçi
Göğe baksam, gökler kızgın
Kaldırıp başımı , gözlerine dokunsam
Yaşların dökülecek yüreğime
Korkuyorum doğruluğa yürümekten
Hâlinden memnun bir şehir yok gibi

Kuşların göç ettiği yerlere gitmek istiyorum
Mektup gibi yazın beni de Uçurun Göklere
Bir kartal tutar beni , bırakır dağların zirvesine
Düşerim hayallerimden
Kıyılara vuran balıklar tutar beni
Dalga gibi çekilirim belki
Derinliklere dalarım

Çöplük içinde, yosun tutmuş bir dünyaya dönmemek için yüklerinizi
bağlayın ayaklarıma

Dünya sen ne kadar küçüksün öyle
İnsanlık sığmadı bir türlü bir yere