Birileri hâlâ tutsun o alkışı umrumda değil
Güne düşen haberlerden zulme doğrudur meyil
Bedeli ne denli ucuzsa kaçmalıdır onlardan
Gına geldi artık haddi küçük dağları yaratanlardan.

Al sana makam ve mevki denince atlıyorsa zemine
Bakmıyorsa kendi çakrasına, çapına, cehaletine
Bir de buyruk sallıyorsa densizce kendini aşarak
Esaslı bir tokat gelecektir, bir bilen hazmetmez bunu
Neden bizler oturmadık, tutmadık bir pınar ve kuyu.

İsteriz ki bilge olan makamda doldursun yeri
Makamlar ezmesin bizi, derin yara açar izi
Liyakatli çok insan var, ona verin ehliyeti
Bir ve beraberlik ile, millet de bulsun izzeti.

Değerlerimizin bir ucuzluğu mu var ki, satışta
Cephede yürek yemiş kafirlerin nihayeti kaçışta
Soyluluk ile soysuzluğun bıçak sırtı ortasında
Milletim öfke ile doldu, yumruklarsa sıkılmakta.

Bedel ödemekten kaçan kimmiş, koca bir yalan
Elbette yaralara melhem olmaktır, kul düştüğü zaman
Ve saltanatınız ezdi bizi hem epeyce de bir zaman
Tekrar tarih mi yazmalıyız, çıkar bizden çok kahraman.

Siyasetten nefret ettik, zaten kapıya konulmazdı o
Vekiller aşmış haddini, süreriz sefa der topluca koro
Sitemle ile anılacaktır isminiz, dümen düzelmezse kesin
Bu vatandan başkası yok, biz biliriz şükrü, sizler de bilin.

Bayrağa, ezana, dine , dinayete, tariheyse ihanete
Ecdadına küfrederek ikbal yolu gözetene
Sanılır mı böyle sürer, gel de güneşi bir perdele
Şuurunda baki durur, aziz halkın mücadele.

Halk için olun samimi, ne için ettiniz o yemini
Sen, ben davası olamaz, tesis edin var eden bizi
Yetmiyor mu şu sömürü, bir empati kurun bari.

Ben hiç kimseyim, halktan biri, vatandaş gömülür diri
Emekli, memur, esnaf köylü, kime baksan sivri dilli
Bizi aptal sanmak hata, aynada bir bakın yüze
Güne değerdi feyz,hayırlar, vicdanlarınız gelse dize.

Asla yemedim kul hakkı, vicdanım geçit vermiyor
Durdurun şu anaforu, paramız pula dönüyor
Yetki almak sorumluluktur, hesap vermek etik konu
Bu gidişat dursun artık, sonu ölüm yolculuğu…

Elbet dururuz sizlerle, itibar şahısla olmaz
Milletin çalışanının, emekli dul yetiminin,
Öğrencinin, işsizinin midesi laf ile doymaz.

Dileğimiz biraz insaf, biliriz masallardadır Kaf
Söz bu ya yazdık bizler de kusur varsa olsun o af
Ortak rengimiz bayraktır, kulaktaki de ezandır
İki satır kelam yazdık, amaç dertlere dermandır.

Oğuzhan KÜLTE