4
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
968
Okunma
"Uzun süre annemle yaşadığım için mi bilmiyorum
İnsan babasını değil annesini kaybedince büyüyor "
Aylar sonra
Açıldı beyaz perde
Annemi gördüm rüyamda
Öyle güzel bakıyordu ki bana
Oyle güzeldi ki
Ne çok sarılasım geldi anlatamam
Dedim ki , "teşekkür ederim annecim beni sensiz bırakmadığın için
Melekler bile kıskanmışdır güzelliğini "
....
Hüzünlerimi yeşil sedef kakmalı sandığa sakladım
İçinde annemden yadigâr iğne oyalı tülbentler
Cennetin kokusunu bağışlıyor ruhuma
Özene bezene işlenilen el emeği kaneviçeler
Kolalanmış en zarif salon takımları
Rengarek kocaman paspaslar
Her dokunuşumda içli içli ağladığım
Siyah beyaz resimler yok mu
Sormayın gitsin
Kocaman hüzün yaşı
-Ahhh çocukluğumun gülümseyen gözleri
Nerede
Nerede
Yitirdim sizi-
Oysa ki
Bir zamanlar her şey çok güzeldi
İnsanlar merhametliydi
Komşusu aç iken tokluk derdinde değildi kimse
Mahalleler ne kadar güvenliydi
Dizim kanasa
Öpüp iyileştirecek bir annem vardı annem
Ne çok zenginmiştim meğerse o zamanlar
En son ikibinyirmiiki kasım ayında
Hasret giderdim annemle ve babamla
O kadar çok konuştum ki onlarla
Mezar taşları sanki dile gelecek gibiydi
Ahhh gurbetlik işte...
nagihan