1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
355
Okunma
anaç bir gülümsemeyle yamalarken yalnızlığımı
bırakıp da gidersin bu koca şehirde beni...
bir şiir daha yazacağım
buna inan
ve aldanma yarına
manya
güneş yine tepeden doğar
vurur patikalara
ve bir kuş öter yarınlara
ellerini tuttuğun vakit ki manya
ben bilmezdim bu cevherleri
yüreğimde kalmış...
ve çıkardın gün ışığına
gözlerim kısık
sesim bitkin
gözlerime değdiğin gün ki
hangi odada bir ayna kırılmadı
o çimen gözlerin manya
gözlerimde denize kaçardı
boğulurdum duraklarında
sana bir şiir daha yazacağım manya
bütün kelimeleri susacak alacakaranlığında
ve gecenin diline düşecek
eriyecek eteklerine
sarp duvarlara yaslanıp
adımı diline mıhlayacaksın
inan
sen de anlayacaksın
(*manya: özlem)