3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
453
Okunma
Kederlerin açtığı gediklerden
ruhumun kalesi yıkıldı yıkılacak
Yorgun aklımdan sûreti umudun
savruldu savrulacak
Gözlerim nemli nemli, her anda
kalbim ağlamaklı ve figanda
yorgunum, ellerim açılınca semaya,
ömrümün karanlığı aydınlanır
Gece ve karanlık parça parça azalırken
ümitlerle dolarım böylece
Derdimi anlattığım yüce makamda
her şey emin yine yeniden
Tükenişlerimi bir tohum gibi ektim,
duaların sırrında bekledim
Düşüncelerimi açtığım yüce makamda
her şey emin yine yeniden
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (7)