Nedendir bilinmez, götürür sizi
İlmek ilmek dokutur sevgiye izi
Vefası yoktur onun, acıları bakiye
Söž geçmez, uslanmaz, mekan da tutmaz
Yitip kaybolmak selinde gönlün elinde
Hısmını hasım da kılar gönül sayfası.

Güvenme gençliğine, güce,servete
İkbalini alır elden kısa sürede
Saklar günü ve güneşi, gece senindir
İraden dur demişse de, o bilmeyendir
Bili bile sürükleniş bu, kordan ateşe,
Neşeyi de unutturandır gönül sayfası.

Çek derinden bir ahı yanmasın yürek
Dilden dökülenlerle de ona sitem ederek
Nemizeymiş bizim aşk-ı muhabbet
Nasıl hükmü vermişti hem de müebbet
Uğrunda harcanan ömre değmedi yazık
Gönül sayfasında acı, bize hep azık.

Girmeyesin her baçeye bedel ödetir
Türlü tefrikalar seni inan tüketir
Elindeki sazın bile bahta gücenir
Titreşen telinden çıkar barak ve bozlak
Ayrılığın ayak sesi, dolanır dile
Bu gidişle işin sonu bil ki şu kara toprak.

İhanet eden kimdir, yoksa kader mi
Sevmek ve sevilebilmek bize düşer mi
Göze değen güzellikler söyle biter mi
Yanmasın isteriz fakat, sönmez meşale
Gönül sayfası hoyrattır, bulur bir bahane.

Oğuzhan Külte