Birgün anlayacaksın ne çektiğimi sevdiğim
Ama o gün bu gün değil
Henüz derdin derdime denk
Yaran yarama eş değil
Hele bi kanasın kalbin
Hele bi yansın için
Hele bi sızlasın bütün kemiklerin
Hele bi ters düz olsun dünyan
Siyahla beyazın karışsın birbirine
İnsin gökyüzün başına
Eğilsin o marur başın yere
Hele bi aksın gözünden oluk oluk yaşlar
Buz gibi bir taş koy kalbine benim yerime
Medet bekle sabahlara kadar
Gün doğacak gözyaşlarımla suladığım taşım çiçeklenecek diye
Akmaz sandığın kanın karışsın kirpiklerine
Hele bi yalnızlığını gör kimsesiz kaldığında
Yanında sandıkların yanında olmayınca
Sararsın tüm yaprakların çiçeklenecek mevsimde
Hele bi solsun dalında gonca güllerin
Hele bi sende başkasıyla gör beni
İşte o zaman gündüzün gece olacak
İşte o zaman kainat çöküp yer ayaklarının altında yarılacak
İşte o zaman tüm renkler karaya boyanacak
Göğün böylesi uzak olduğunu anlacaksın
Ne ayın ne mehtabın ışığı yetmeyecek karanlığını kırmaya
Uçan kuştan yerdeki karıncadan medet umacaksın
Umman da bir damla değilken sel gibi çağladın yüreğimde bir zaman
Bir sana gün/ eş olduğum gelecek aklına
Aldığın nefes kalacak kursağında
İşte o gün anlayacaksın bu yara beni ne hâle koydu
Benim yaram geçti geçiyor sevdiğim artık beni acıtmıyor...
Bir sana ihtiyacım vardı benim
Tek sana hep sana
AMA
Bir sen yoktun yanımda

Ne demişti sevgili üstadım;
AL BU YARA SENDE KALSIN ARTIK BENİ ACITMIYOR

03/06/2023. 14:00
---------------------
CUMARTESİ