Öyle acır gibi bakma şu gözlerime
Her damlam yol olur inan cehennemine
Kaç defa yara aldım kaç defa ölümde
Yine de gönlümden atamadım ben seni

Kurşun değildi bağrımı delip te geçen
Kurşundan da beter sözlerindi öldüren
Aşk değilmi Ferhat,a dağları deldiren
Sonunda amansız derde düştüm sayende

Takvimden yapraklar sararıp düşünce
Zemhiride yaz geliyor yârim gülünce
Bilir misin kıymetimi birgün ölünce
İşte o gün sen bensiz öksüz kalacaksın

Yolcusu olmayan bir duraktır yüreğim
İçim buz tutsada yine seni beklerim
Karlı dağ eteğinde gelincik gibiyim
Bir gelsen erirdi içimde karlı dağlar

Sokuldum gecenin gamlı soğuk göğsüne
Kaç ölümden sonra sabah olacak yine
Üşüdüm buz tuttum ben sensiz gecelerde
Sanırım ki önce ecel bulacak beni

Donmadan şu kalbim ateşe ver geceyi
Tamamla şiirde eksik olan heceyi
Kimse çözememiş aşk denen bilmeceyi
Çözelim de tarih bizi yazsın sevgili

Çekipte gidersem birgün bu sevginden
Bak bu son sözlerim sana kefaletimdir
Dökülünce günahların bir bir gözünden
Ölüm fermanına sebep ihanetindir

Yüreğimi nasır tuttu şimdi sayende
Bu amansız derdimin şifası tek sende
Ölüm olup gelsen bir gün kefen elinde
Seve seve giderim ecelim peşine

Dilsiz ve çaresiz yanıyormuş yüreğim
Adını sen koydum içimdeki ecelin
Yüreğine bağ olsun her an bu vebalim
Kimsesiz mezarlığına gömdüm ben seni