Yedi düvel duydu sana sevdamı
Yanar dağlar kıskandı içimin har,ını
Göğündeki kuştum kırdın kanadımı
Hayatım zindan oldu yetmedi sana

Çorak toprağında Gül olup yeşerdim
Senin tek gülüşünü cennet bilendim
Yediverenler gibi her gün çiçeklendim
Kırdım tüm dallarımı yetmedi sana

Gününe doğan gün/eş olurdum bazen
Gökkuşağındım yedi renge bürünen
Zifiri karanlıkta ay,dım yolun gösteren
Geceni aydınlattım yetmedi sana

Bittim sen bitme diye sevdanın yoluna
İki söze aldanıp eller koydun koynuna
Aşk denilen hançeri vurdun da bağrıma
Canım kurbandır dedim yetmedi sana

Anne gibi sevip evlat gibi kolladım
Gönlümün içinde bir sır gibi sakladım
Dilimde DUÂ gibi hep adın sayıkladım
Yaktım cennetimi de yetmedi sana

Ben şu Dünya,ya kafa tuttum seninle
Minicik kalbimi bir dev ettim sevginle
SEVDA kilimi ördüm ilmek ilmek elimle
Serdim yollarına da yetmedi sana

Candı vazgeçilmezim geçtim yoluna
Sana adadım ömrümü kattın yalana
Her yalanın bir yaraydı canı canana
Serdim ömrü yoluna yetmedi sana