Kuruydu toprağım ekip yeşerttin
Kış tutmuş kalbime bahar getirdin
Gönlümde açmıştı katmer güllerin
Soldurup gittiğin günü hatırla

Gece düşümdeydin gündüz hayalde
Değmezmiş uğrunda çektiğim çile
Gördüğüm en güzel rüyayı bile
Kâbusa çevirdin günü hatırla

Kurusun dallarım yaprak kurusun
Toprak olsun beden kanım da donsun
Fırtına misali esip durursun
Savrulup gittiğim günü hatırla

Kalbim heyecenla aşkla atarken
Her günün sonunda güneş batarken
Bir ırmak misali coşup akarken
Kurutup gittiğin günü hatırla

Gidince anladım sevdan yalanmış
O güzel günleri göz yaşı almış
Eski masalarda ismimiz kalmış
Ateşe attığın günü hatırla

Göz yaşıyla yıkadım ben yüzümü
Serdiler yoluma bir bir hüzünü
Ayrılığa bulamadım çözümü
Kahredip gittiğin günü hatırla

Nereye döndümse anılar dolu
Gözümde büyüyor hasretin yolu
En sonunda kırdın kanadı kolu
Canımdan ettiğin günü hatırla

Uğruna bu canı serip ayağa
Gözde fer kalmaz ağlaya ağlaya
Selâsız namazsız kara toprağa
Ölmeden gömdüğün günü hatırla