Sen gittin ya
Mihrabım yıkıldı senin ardından
Yönüm kalmadı kıblem kalmadı
Dağıldı seninle kurduğum mabedim
Gölgemde sığanamadı yetim kumrular
Unuttum benliğimi senden sonra
Artık geriye bir ben kalmadı

Sen gittin ya
Yandı yüreğimin sen yanı
Efkarıma yenildi arzular
Gece ayazlarına kurban ettim kalbimin sıcaklığını
Şimdi her yanım ayaz her yanım buz
Yetim öksüz kalmak gibi değil
Bir annenin zılgıtına sakladım seni

Sen gittin ya
Tükendi hayata dair tüm umutlarım
Yaşama olan isteğim
Kadere olan inancım gitti
Affet beni sevdiğim
İçimde coşunca aşk ile duygularım
Heyecanlarıma yenildim
Arzulara yenildim
Gerçekleri göremedim

Sen gittin ya
İçimde bir tufan bir alabora
Mahşeri kıyamet gibi artık günlerim
Ne yana dönsem gözlerin
Sabret diyor bekle diyor
Az daha dayan diyor
Affet beni sevdiğim
Ben Nuh değilim ben İbrahim değilim
Ben bu tufana kafa tutamam
Ben bu yangınla başa çıkamam sevdiğim

Sen gittin ya
Şimdi depreşir içimin yaraları
Kan revana döner göz bebeklerim
Kalbimin kemiklerindeki kırıklarım sızlar
Yine kan damlar yaralarımdan
Yine kızıla döner yer gök
Kırk parçaya bölünür uykularım
Sabahlara kadar adını sayıklarım
Ama düşünme beni sevdiğim
Yine iyileşir yine ayaklanırım

Sen gittin ya
Yakarım şimdi gecelerimi
Bu karanlık sonsuza kadar beni hapseder sanma
Yine aralanır karanlığıma perdelerim
Yine güneş dolar odama
Bırakırım karalar bağlamayı gül dallarıma
Çürümüş çiçeklerim filizlenir yeniden
Dallarımda açar allı güllerim mor sümbüllerim
Karanfiller ekerim hayat bahçeme en sevdiğinden
Kimse kırmasın yaralamasın karanfilleri diye
Dikenli tellerle sarırım etrafımı
Korkma sevgili sen dahil bu defa izin vermem hiç kimseye