Ne bahar umrumda ne de çiçekler
Sensiz güneş doğmaz bitmez geceler
Dilim susmak bilmez adın heceler
Gözlerin gözüme baktığı zaman

Tatlı telaş olup kaplar kalbimi
Coşkun sular gibi yıkar bendini
Seninle gelirmiş huzur ebedi
Aşk olup içime aktığı zaman

Sevdamın çiçeği dalında solsa
Tekbir kıvılcımda isterse yaksa
Ne çıkar gözyaşım sel olup aksa
Kirpiğin kaşına değdiği zaman

Gerçek sandıklarım rüya olunca
Ateşe döner kalp aşkla atınca
Aklım firar eder hasret vurunca
Sevgin yüreğimi yaktığı zaman

Başka aşkta kalmaz inan hiç gözün
Ağlamaz gözlerin güler hep yüzün
Sevda ile başlar bil ki her sözün
Kalp kalbe dengini bulduğu zaman

Cennet gibi gelir çiçeklenirsin
Çocuklar gibi hep şenlenirsin
Hayatı sevince güzel bilirsin
Nur olup yüzüne düştüğü zaman

DUÂ ile girdiğim huzur mabedim
Seninle etmişim ben aşk yeminim
Ne öfkem kalıyor nede nefretim
Aşkın orucunu bozduğu zaman