Neşeli insanları seviyorum,
Latifeyi zekice yerinde,
Kulanabilenlere hayranım..
Dozunu kaçırmadan,
İnsanları güldürebilmenin,
Bir kabiliyet ve zaka işi olduğunu,
Düşünüyorum..
İnce yapılan mizah,
İnsanı hem düşündürür,
Hem de neşelendirir..
Soğuk ve somurtkan insanların,
İnsanlara itici geldiğini herkes bilir..
İçten ve samimi insanların,
Yüzünde tebessüm ile,
Etraflarına yaydıkları
Güzellik ve umuttur..
Gülmek bulaşıcıdır demişler,
Yaşadığımız dünyada,
Günlük yorgunluklarımız,
Hayat kaygılarımız,
İstem dışı belki de,
Bizleri gülümsemekten alıkoyuyor..
Ama yine de toplumda,
Ve hatta ailemizde,
Yakınlarımızda çevremizde,
Her koşulda ve şartta,
Bizleri güldüren insanlar,
Ruhumuza ne kadar da iyi geliyor..
Hayat lay lay lom değil elbet,
Herkesin yükü, herbirimizin
Elbet binbir çeşit derdi sorunu var..
Bütün bunlara rağmen,
Hala umutla,
Yarınlara tebessüm etmek,
Yaşama hevesini,
Kaymetmemek demek..
Sevdiklerimizle, arkadaşlarımızla,
Keyifli hoş sohbet etmek,
Alınır mı diye tereddüt etmeden,
Samimice latife yapabilmek,
Birlikte gülebilmek,
İnsana hayat enerjisidir..
Neşeli insanlar, insanlara şifadır..

Şiir: Gönül Çeşli
18.05.2023