Sırtımı döndüm, beni anlamayanlara,
Zaman harcamanın anlamsızlığını,
Geçte olsa anladım..
Takvimden kopan her yaprakta,
Yelkovanla akrebin her buluşmasında,
Ömürden gidiyormuş,
Ömür öyle uzun da değilmiş..
Yıllar sonra aynaya baktığında
Görüyormuşsun ki
O küçük çocuktan eser kalmamış..
Yine de umutlarına sarılıyormuş insan..
Benim baktığım çerçeveden,
Bakamayanlarla geçmez,
Elbette ki zaman..
Geçen zamana yazık olur ya da !
Benim dünyam rengarenktir,
İçinde sevgi vardır,
Merhamet ve vicdan olmazsa olmazımdır,
Çiçekler açar dokunduğum yerlerde..
Soldurmam kimsenin yüreğini..
Güzel bakarım çünkü,
Güzel düşünürüm..
Benim dünyamda barış vardır,
Uçar gider yüreğimden,
Ta derinden, gönülden
Dünyanın her köşesine..
Konar bir mazlumun omuzuna,
Ufacık bir dokunuştur, ama !
Yeter tekrardan umut olmaya..
Sırtımı döndüğümde
Ardımda bıraktıklarıma..
Anladım yansıyan benden dünyaya
Aksülamel imiş her defasında..

Şiir: Gönül Çeşli
01.01.2024