Müneccim değilim ki, ben,
Bilemem aklından geçenleri..
Yüreğinin içindekileri..
Gönlünün sesini anlayamam ki,
Sen söylemezsen..

Israrcı değilim ki, ben..
Yüz çevirince sen, benden,
Diyemem içimden geçenleri..
Utanırım, çekinirim..
Edeptendir ya..
Susarım gönlümdekileri..

Küserim dünyaya,
Çekerim elimi, ayağımı..
Ne bir merhaba,
Ne de, bir hoşçakal,
Çıkmaz ağzımdan..
Umut yaşar, umut ölür içimde..
Sen aklıma düşünce,
Gidesim gelir,
Kaçasım gelir,
Son sürrat esesim gelir,
Deli rüzgâr misâli,
Acımın üstüne..




Acabalar, yorar beni..
Bir ferman beklerim.
Hüküm senin..
Yüküm benim..
Aşka düşünce bir pervane,
Olsada virane..
Ah bile edemez, sevdiğine..

Sükût derim de,
Hamûş olurum..
Sen hasbihâl eylemedikce,
Ben, lâl olurum..
Mor bir sümbülümdür artık ben,
Beyaza yüz çeviririm,
Kara sevda olurum..
Toprağa düşer başım,
Ölümle dost olurum..

Gizlersen benden seni,
Bilemem ki, sende ki yerimi..
Yerimi yadırgarım da,
Haddimi aşmış sayarım, kendimi..
O vakit, heder olmuş bilirim beni..
O vakit, keder sarar yüreğimi..
Yüzüm kızarır,
Mahcubiyetim kahreder beni..



Sessiz kalma ey bübül dillim..
Bana susma..
Bir şeyler söyle bu hususta..
Bir kelam eyle..
Ve hatta,
Seversen sen de, beni,
Dile getir bu gerçeği..
Söyle ki ;
Bileyim ben de, sendeki yerimi..
Çıkmaz ise ağzından o kelam,
O vakit ;
Gönlüm bir yanlışa düşmüş, derim..
Alır başımı, çeker giderim..
Ayak altı etmem duygularımı,
Başımla beraber, taşır giderim..

Yazan: Gönül Cesli