Söz dilde küfür olmuş,

Göz harama bakar olmuş,

Ruh niyeti bozar olmuş,

Gönül gözü çoktan pas tutmuş !



Edeb ya hu, Edeb !.



Ne hürmet kalmış büyüğe,

Ne şefkat kalmış küçüğe,

Komşu, komşunun helaline,

Tapar olmuş..

Amca, yaşını başını almış,

Asılır kızı yaşında ki, Meleğe..

Teyze bürünmüş başörtüsüne,

Göstermelik kapatır başını..

Evli, çoluklu çocuklu..

Utanmaz ! Alısır bekar adama..

Yapışmış bir de,

Sülük gibi, önünde arkasında..



Edeb yahu, edeb !



Allah adını kullanıp,

Kendini müslüman, göstermeye,

Merak salmış, sözde şair abi !

Iki satır şiir ile..

Sözüm meclisten dışarıya,

Yarası olan gocunsun elbet..




Edeb ya hu, edeb !



Abla giyinmiş, rengarenk..

Takmış, takıştırmış,

Sürmüş, sürüştürmüş,

Poz vermiş, kendini sergiler..

Açmış orasını burasını..

Kasıntıdan şişer.

Interneti başka amaçta kullanır..

Teknolojiyi bile maf eder..



Edeb ya hu, edeb…



Sapıklık adamlık sayılmış, günümüzde,

Değer mi, veririm ben, böylesine ?

Çapkınmış hergele, asılır her önüne gelene..

Adam mı bu şimdi, söylesene..



Edeb ya hu, edeb !..



Keskin sirke küpüne zarar..

Azgınlığın da bir sınırı var.

Allah bir gün tepenizden bakar..

Sopası yok ki !.

Adaleti var..

Edeblerini kaybetmişler..

Bu yazdıklarım onlara dokunmaz..


Edepsizlere edeb anlatılmaz..



Gelin görün ki,

Gönül de, bu olanlara sessiz kalamaz ..

Iki çift sözüm var..

Beni kimse susturamaz..

Namerte boyun eğmedim şükür..

Insan olanlar bu yazdıklarımı anlar,

Bu dünyanın bir de ahireti var..


Edeb ya hu !..

Ya hu edeb !..

YAZAN: GÖNÜL CESLI