0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
465
Okunma
İncinmekle inci arasında,
Bir bağ olmalı..
Dönüşmenin adı olsa gerek,
İncinmek..
Bir istiridye gibi insan,
Ruhu incindiğinde
Daha fazla zarar görmesin diye,
Kendini korumaya alır..
Göz yaşı ile temizler içindeki irini..
Aynı istiridyenin içine kaçan kumu,
Acı çekerek inciye dünüştürmesi gibi..
İncindikçe insan yanları çıkar ortaya,
Anlar zamanla, hangi davranış,
Nasıl can yakar..
Kendi canını yakan şeyleri,
Başkalarına yaşatmamak için,
Huyunu, suyunu, terbiye eder..
Edeple, adabın birleşimidir
İnsanın ruhunda incileşmesi,
İnce davranış biçimini,
Öğrenme halidir, incinmek..
Hal ile hemhal olmaktır..
İnsan olgunlaştıkça,
İnci tanesine dönüşür..
Beceremeyenler ise, çirkinleşir çürür,
Ve insan yanları zamanla ölür..
Şiir: Gönül Çeşli
23.04.2024
5.0
100% (3)
