Bir görsem,o bir çift siyah gözleri bir görsem
Dayanamam
Gelmezsen bir bahar sabahı gün doğumunda
Bakarsın akşamlar hüzün bürünür
Damarlarıma bilemediğim ateşler yürür

Duymasın istedim hiç kimseler bu ayrılığımızı
Boş ver, dedim konarsa pencereme serçe kuşun
Patlatsın tomurcuğunu saksıdaki karanfil
Bırak ben hüzünler bürüneyim akşamlar gibi
Bırak sel olsun da sular yürüsün sokaklara
Gök gürlesin isterse dolular insin saçlarıma
Yine de sensizliğim çekilmez olurda buralarda
Nikotin sarısı yeşerir parmak uçlarımda

Bir duysam sesini sabahlarımda, bir duysam
Oysa bir dağ çöküyor bekleyişlerimin üstüne
Hanidir göçmen kuşlar da uğramıyor kentime
Müjdeler getiren o ak pak kanatlarında
Ak bulutları göremiyorum üzerimde
Hepten mi küstüler bana böylesine

Acı bir hüzün,bir yığın dert yüklendiğim
Senin kim bilir hangi rüzgarlar esiyor saçlarında
Ve hangi hayallere dalıyorsun hayli zamandır
Düşününce ben, oturuyor boğazıma
Bir hıçkırık, bir de kördüğüm

Haydi ertele artık ayrılıkları , kır zincirlerini tutsaklığın
Patlamaya hazır bir volkan var şu içimde
Biliyor musun dolaştığını damarlarımda
Siyah gülüm
Bir yanıt ver çağrılarıma,ya da gel bu akşam
Yapayalnız bırakma böyle beni
Yıkma bulutları gözlerime...gözlerim kan çanağı
Salma yüreğimi hüzün deryalarına
Sensiz yaşayamam biliyorsun


Günay Koçak

16 / 5 / 2023