SENİ ÇOM ÇOK SEVİYORUM

“Geleceği öngörmüşcesine”

Ne geçen zaman bizimdi,
ne de biz geçen zamandaydık sevgili.
Biz diyemediğimiz zamanlar,
sen ve ben diye bölünmüştük.
Çünkü ayrı şehirlerde,
gelgitlerin yorgunluğunu taşıyordu yüreklerimiz.
Oysa şimdi sen ve ben,
biz olduk.
Yaşlanan yüreklerimiz,
yeniden can buldu,
hayat buldu.

Her sana gelişimde,
yaşlılığa,
yorgunluğa aldırmadan, kanatlarım bir kelebeğin kanatları gibi,
çırpınarak tutunduracaktır bizi yaşama.
İnan bir ömrü feda ederim üç günlük yaşanacaklara.

Düşünüyorum da,
kime anlatabiliriz ki biz,
koca çınarlar gibi kök saldığımızı delice bir sevdaya?
Kime anlatabiliriz ki,
aşkla yoğrulup biz olduğumuzu?
Kime anlatabiliriz ki,
bundan böyle yalnızlıktan söz etmeyeceğimizi?
Sen ve ben’in aslında biz olduğumuzu!
Ve birbirimizin yüreğinde,
büyük bir aşkla kök saldığımızı!

Yazacağım nesirlerde, anlatmama gerek yok artık imgeleri!
Yazacağım şiirlerde betimlemelere de.
Hüzünden,
kederden,
ayrılıktan söz etmeyeceğiz artık!

O gün geldiğinde,
sana aşkın yalın haliyle geleceğim.
Yoldan geldi,
yorgundur,
yemekler yapmalıyım diye düşünme.

Bir bardak çay,
bir tutam sevgi,
kadehler dolusu aşk yeter bana.
Sadece karşımda otur,
elinin sıcaklığını hissedeyim ellerimde.
Gözlerime bakarak,
mavi sevdam de yeter.

Biliyorum,
sen de özlüyorsun beni.
Bil ki,
ben de seni çok özlüyorum aşkım.
Seni çok hem de çom çok seviyorum deli kadın.

Efkan ÖTGÜN