.
.
Gecesine suikast düzenlenmiş asfaltlar eşliğim...
Yollar
Sürgün dikenli çığlıklara...
Yamalı bir halt etmişlik bendeki hep
Ayaza teşne tebessümlere yüreğimdeki kalkışmalar az değil
Ve gözlerine şiirlerimin gelesi var
O yanık, barut kokulu mısraları harmanlayıp...
.
.
Fakirliğim de cabası oysa vaktin ederine...
Mürekkepsiz bir direnişe sarmalanmış şehirler gibiyim...
Müsveddeleri rüzgârlara tutunamayan hayaller benimkisi
Ama, saklısız değil
Gizlisiz değil
Yorgun bir savaşçıdan mülhem hislerim
Her yerim viran
Her yerim darmaduman
Bir ümide tutunmuşum
Ellerim bom boş
Yüreğim hezeyan...
Issızlığa bir yol bulmuşum kendimce
Belki varır, belki tökezleyip düşerim...
Bir ıslık sesinde bu alemden sessizce
Sır olup gider
Çekip giderim...
.
.
Ve ölüm işte ey sevgili
Yoklar yine de her gece beni
Müşfik bir ana kucağındaki serseri firariliğimi...
Yanlış bir temenni kadar kıymetsiz olsa da bedenim
Melekler
Yine de dua dua isterler mağfiretimi...
Savmak için ruhumdan
Zihnime üşüşen cehennemlerimi...
.
.
Tümsekler
Bulutların örgüsüz saçlarına ilişemez lâkin
Yine de göğe değen çamlarına hayrandır dağların...
Ellerimde karabasan yangınlar
Gözlerimde
Fluluğuna sislenmiş isli bir son nazar
Yüreğimde tünemesi imkansız yarlar...
Bırak versin
Dikenli çığlıklara sürgününü bana asfalt...
Bırak...
Delik deşik olsun tümsekleri yollarımın
Sen yanımda olmayacaksan eğer...
.
.
Hayat
Mutluluktan mı ibaret sanıyorsun sevgili?
Belki sana öyle
Ama bana değil...
Değil...
Hele sensiz
Hiç değil...
Sevgili...
Ey sevgili!
.
.