Şimdi,
Neden çıplak bir donmuşluk hissinde?
Rüzgarlara ektiğim,
Lal olmuş hazanlar...

Göğün,
Belki de,
Sayılı soluşlarına mahkum bu sefer,
Sessiz seçkilere bıraktığım güzler...

Kibrit parlamasında bir yitişe,
Aniden,
Kayıp gitti bir yıldız,
Kirli ellerimden...

Bir kuytu bulup,
Çekildi,
Umutsuz sessizliklere,
Göç yollarının müdavimi turnalar.

Kimsesiz bıraktığın hislerim artık,
Yakıştırdığın azaplara sarmaşık...
Ucu, sonu belgisiz,
Altı üstü belirsiz...

Geç bir vaktin,
Geç kalmış varışlarında,
Kaybettim,
Ya da kaybettin oysa,

Sen beni...
Ya da ben seni...

Kenanfaik...



Ya da kaybettik bizi…
Soldu gülüşlerim,
Baharlarım hazana çaldı rengini…
Sevda çiçeğini sulayan olmadı,
Yağmurdan bir damla dilenirken…
Geceler yıldızlara hasret ben gibi,
Yıldızlara binip giderken sen…
Beni benimle bırakıp, yüreğimi esir ederken…
Yüreğimi sensizlikle baş başa bırakırken…
Kaybettik biz bizi...


Gülhanım Çelik’in güzel eşliğine çok teşekkür ediyorum. Saygı ile...