.
.
Vakit
İşte o zaman belki verirdi yine anlamını…
.
.
Kirpiklerine sürülü tüm şimşeklerin ahu vahları bir dilemma
Çılgınca boşalan yağmurların teskin ediciliği neyse, dahası değil…
Bilmem farkındasın
Bilmem değil…
Yüreğimin yarasına tuz biber ektiğinse, hiç az değil…
İçime bıraktığın kelimeler gözyaşlarından mülhem, sanki acı bir zehir
Ve nefesin
İçimdeki tüm muştulara
Tüm hayallere zincir zincir vurulmuş
Kahır kahır asırlara zerk olunmuş bir tehcir…
Ötesi değil…
.
.
Yaralı yüreklere ilişen kadim şehirlerin ahından aheste
Kurumuş toprakları bile örtünmeye mecalsizim sensiz…
Gecemsin
Gündüzüm
Lâl olmuş kelimelerimin imgelerine ab-ı hayat
Ama kanadı kırık bir maziye geç kalmış sergüzeştimsin…
.
.
Gitme…
Diyemeyeceğim bir mecburiyetim
Lakin, kan gövdeyi götürürken yüreğimde, sen
Sorgusuz ve sualsiz ödediğim bir bedel
Yine de tenhalarıma en güzel hediyem
Evet, en güzel hediyemsin…
.
.

"Kanadı kırık sevilere, mutluluklara geç kalmışlığın lallığıdır, tüm kelimelerin çırpınışı.
Sunileşen nefeslerin insafına kalmış gibidir yüreğin çırpınışı." TÜYA