.
.
Belki
Sessizliğin sınadığı topraklar vardı düşlerinde
Ve ucuz kalmışlıklara reddiyeleri rüzgarların…
.
.
Kolay değil uykulara bırakılmayan nefesleri alıp vermek…
Telleri kangrenleşmiş kemanların iniltilerinde
Kolay değil inan
Göğü her yeni güne yeniden uyarlamak…
Derinliğine nüfuz etmişken ölüm
Duvarlara…
Kolay değil göçlere şartlanmış bir zihnin kıvranışlarında yaşamak…
.
.
Karanlığım olduğunda satırlarıma
Yalnızlığın hissiyatına dökülen yağmurlar gibi kal hep bende…
Aklımda
Gecenden dökülen senfoniler
Ama ruhumda
Onulmaz yaralarıma serptiğin sorguların var…
.
.

Kuruyan nehirlerime inat
Tutuşan sessiz harflerime dökülsün gözyaşların…
Varlığın, belki bir yokluğa körü körüne esareti
Ya da yokluğun var olmaya feryad ü figan hevesi…
Ama bırakıp hepsini kül otağına
Belki de
Tenine sessizliği mi iliştirmeli
Yoksa surlarının dibinden an olup mu gitmeli…
Bilemedim…
.
.
.
Belki de…
Bilmek istemedim…
.
.
……..