KATLEDİLEN FAİLİ MEÇHUL AŞKLAR

Kim bilir?
Kaç gönülde enkaz bir şehir,
kaç gönülde yıkık dökük bir sevda,
kaç gönülde hüzün,
kaç gönlü sürgün ettin yüreğinden!

Kim bilir?
Kaç gönülde ayrılık,
kaç aşkı katlettin
ve hiçbir cinayeti üslenip!
hiçbirinde parmak izi bırakmadın!

Hücre evinde dinlediğin şarkılar,
sözlü ifadelerde
bütün kabahatlerini yüklediğin şiirler oldu!

Haklıydın!
Çünkü ne adam gibi bir adama,
ne de adam gibi sevmesini bilene denk geldin!
Çıkınca karşına adam gibi seven biri;
ağır geldi sevi sözleri,
eylemleri,
uğruna feda ettikleri
ve edebilecekleri!

Aşk dediğimiz şey,
bu olsa gerek.
Sen onu severken,
O,
dünde bıraktığın enkazlara takılı kaldı.

Sen;
ne kentsel dönüşüm gibi sağlam bir aşkı,
ne de ebedi mutluluğu istedin.
Çünkü senin deprem yaratmak,
yakmak,
yıkmaktır mizacın!

Gitmekse amacın,
hadi git!
Git!
Başka yüreklerde enkazlar bırak!

Efkan ÖTGÜN