Bir yudum kahveyle
Günaydınlar diyorum herkese
Bu zengin kentin en yoksul ve kozmopolit
Yoksul halkın yaşadığı bir semtinde
Bir yudum kahveyle
Günaydınlar diyorum,
Mavi gökyüzünün
Sınır tanımadığı evrene
Birazdan güneş doğacak
Eşitçe herkesin üzerine
Belki de Mart’a özgü soğuk çelişkilerle
Yağmur yagacak Zaphiren bir esintiyle
Üşüyerek varoşlar da yoksullar
Yaşamak niyetiyle ...
Evsizler de sabahladı buz gibi zeminler üzerinde
Nergizler açtı demir yumrukların⁶
Özgürlüğe vurduğu pençelerde
Akasyalar açacak salkım salkım üzerimize
Umut adına günaydınlar diyerek herkese
Bir yudum kahveyle
Kederli bakışlarla binecek işçiler tramvaylara
Bugün de kalktık "çok şükür" diyerek
Mavi güne!
Sonra emek verilerek yaşanacak bir gün
Postacı mektupları getirecek o zarif elleriyle
Birbir atacak posta kutularına
Sevinçli duygular eşliğinde
Ve "iyi gunler" diyerek uğurlayacak anneler
Çocuklarını okula göndermek sevinciyle
Ve bir yudum kahveyle merhaba diyecek
Herkes bu güne de!
Huzurlu olsun gününüz canlar.

Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - Frankfurt Main, 15.03.2023