Merhaba ayrılık, yine ben geldim.
Özlemişsindir beni değil mi?
Hani bir ara seninle ayrıydık…
Sarılmayacak mısın yokluğunda hasretini çektiğine?
Yoksa utanıyor musun sen bu ettiğine?
Senin yüzün soğuktur oysa ayrılık…
Bu ne utangaçlık?
Bak gel dedin, geldik.
Bir hoş geldin demek yok mu?

Yine ben geldim..
Bak elimde bir resmi, bir de yüzlük.
Haa! Unutmadan, bir de şu, sahipsiz yüzük.
Dikkat ettim de, senin neden sırtın dönük?
Neden bakmıyorsun gözlerime?
Ağlıyor musun yoksa?
Hayır hayır olamaz.
Senin işin ağlamaktan çok ağlatmak değil miydi?
Adın ayrılık, soyadın yalnızlık.
Yanlış mı hatırlıyorum yoksa?
Bu masadan en son sen kalkmamış mıydın?
Aramıza girerek, göz göre göre, bir çırpıda,
Alıp gitmemiş miydin onu buradan?

Merhaba ayrılık, yine ben geldim.
Yüreğim de yangın, yana yana.
Saçlarım dağınık, sakallarım birbirinde karmakarışık.
Bak hatırladın mı burayı?
En son görüşmemiz tam şu sokak lambasının altıydı.
Arkasına bile bakmadan gitmişti. Hatırladın mı?
Hatırlattı mı sana buralar bir takım şeyleri?
Sahi sen neden içiyorsun geceleri?
Seni de mi terketti birileri?
Oysa seni terketmezlerdi, sen terk ettirirdin.
Değişti mi şimdi rollerin?
Bu filmin başrolü sen değil miydin?
Halbuki senin hislerin yoktu.
Neden birdenbire böyle değiştin?

Hey ayrılık!…
Bak yine ben geldim,
Özledin değil mi beni?
Sana sarılabilir miyim?…

Erhan ÖÇALAN
15 Mart 2023
Tel Abyad / SURİYE