Bir firtına sonrası talan olmuş gibiyim
Tozduman heryer şimdi nefes alamıyorum.
Işığımı kaybettim karanlığın dibiyim
Bir çıkmaz sokaktayım yolu bulamıyorum

Issız geceler benim kendimle konuşurum
İçindeki en mahzun halimle tanışırım
Gözyaşımdan ürkerek aynaya yanaşırım
Sorarım gözlerime neden gülemiyorum

Umudun sofrasında aç kalan meczup benim
Yürek yangın yeriyken, buz gibi donar tenim
Gülbahçesi düşleyen kuru çalı dikenim
Hayallerim soluyor engel olamıyorum

Dört mevsim yar gelmedi beşinci mevsim gerek
Pusulamı yitirdim gemimde kırık kürek
Hasret deryalar kadar nasıl dayansın yürek
Meçhule saplanmışım aşkı bilemiyorum

Düşler salıncağından daha kaç kez düşerim
Boş ümitler peşinde doludizgin koşarım
Kendi elimle ancak mezarımı eşerim
Ruhum can çekisirken neden ölemiyorum

Ayşegül Bahçeci
11.03.2023