Benim ülkelerimin birinde
hiçkimse
kirli para yıkayamaz;
10 bin Euro dışında
banka, emlak yada fabrikaya
kaynağı belli olmayan para yatıramaz.

Benim ülkelerimin birinde;
hiç kimse;
Ev aldı diye vatandaş olamaz,
ve kayıtsız-şartsız ülkemde oturamaz.

Benim ülkelerimin birinde
sığınmacı, sığınmacıdır,
ikameti ise
girdiği sınara bağlıdır;
Ne başka şehirleri gezer,
nede sığınma kampını terkeder.
Kabul edildiği anda sığınması;
Mecburidir lisan bilmesi ve 5 yıl çalışmış olması.

Benim ülkelerimden birinde
herkesin kimliğinde
cinsiyet;
“Kadın, Hemcins, diverse(=Başka) yada Erkek”
olarak 4’e ayrılır
ve herbiri, ama herkes
“Hür bir İnsan” olarak tanınır.

Benim ülkelerimden birinde
“tenkit” hakaret değildir.
Cumhurbaşkanı bile
tenkit edilir,
kanunlar “Özgür Düşünce”yi korur:
Ne birilerinin oğlu armatör olur,
ne de birileri yargılanmaktan kurtulur.

Benim ülkelerimden birinde
döviz alıp-verme
yalnızca yapılır bankalarda.
Ne özel kişi
bayi açabilir
nede “Fazla Kazanç Vergisi”
sorumluluğundan kaçabilir

Benim ülkelerimden birinde,
“Merkez Bankası” denen
vede
faiz ile dövizi dengeleyen
bağımsız bir kurum vardır.
Paramın değeri ise altın stoğum kadardır.

Benim ülkelerimden birinde
“Deveye diken” dilim,
şiir yazar yalnızca türkçe.
Ama ne aşkı şiirlerim,
nede sılayı yeğlerim;
Biri gitsin, hemen geleceğim!” derim.