Allah Allah sesleri, kapladı asumanı
Dillerden ne istedin, be asrın felaketi
Ruhlardaki yaralar, neylesin pansumanı
Kullardan ne istedin, be asrın felaketi

Kalmadı yeryüzünde, çilenin yabancısı
Takvim yapraklarında, dinmez vurgun sancısı
Kıyamet kopana dek, sürer bunun acısı
Yıllardan ne istedin, be asrın felaketi

Altmış atom bombası, şiddetiyle çatmışsın
Vurduğun darbelerle, darmadağın etmişsin
Hallaç pamuğu gibi, silkeleyip atmışsın
Yollardan ne istedin, be asrın felaketi

Diyarbakır, Kırıkhan, Adıyaman, Malatya
Gaziantep, Türkoğlu, Nurdağ, Kilis, Adana
Osmaniye, Çelikhan, Urfa bitik coğrafya
İllerden ne istedin, be asrın felaketi

Kalmadı Hatay’da hiç, gör, bak taş üstünde taş
Yıkıldı, viran oldu, koca Kahramanmaraş
Nasıl sarılsın nasıl, söyle bu yara gardaş
Ellerden ne istedin, be asrın felaketi

Gözünü kan bürümüş, aç kurt gibi saldırdın
On binlerce yurttaşı, kayıtlardan sildirdin
Delibal canlarını, gonca iken soldurdun
Güllerden ne istedin, be asrın felaketi

DELİBAL – Celil ÇINKIR