Ve
Kısar puslu karanlığa meftun gözleri
Kırgın kar taneleri
Bırakıp sessizce gözyaşlarını
Kalbin ağlayışlarına
Ama kayan bir yıldız olup
Ama sığamayıp kabına sel olup
Taşan suskunluklara
Şiir şiir mısralara

Oysa
Bir an önce yetişmek telaşına şehirlerin
Ve
Sen deyişlerine gecelerin
Sen diye diye
Tüm bu üşüyen düşlenmelerim

Yazdığın mısraları aramak tek tek belki
Belki de içime saldığın bir şarkının ıssızlığı işte
Sokaklara bırakılı tâkatsizliklerim
Gelme
Bıraktığın gibi buralarda ayaz
Adımımı attığım tüm sokaklar
Gelme
Üşüyorum nefesinde
El gibi hissedişlerde kendimi
Gelme
Yağsın sicim gibi yağmurların üstüme ama sen
Gelme ne olur yeniden
Kargaşam olup

Kayan yıldızlara sığışan suskunluklar
Gardenya bahçelerine çalınan kayboluşların sanki
Sensizliğin bestesi gibi güzüme
İçime bıraktığın pınarlar
Ve hayal
Ve hasret
Seni dokuyorum göğüme
Yokluğunun ötesine
Hayal meyal
Bende kalan gülüşüne
Sevdiğim
Ben gözlerinin doğuşunu seviyorum sabahıma
Hayal meyal bile olsa
Gitme uyanışlarımdan
Öyle kal
Öyle