ÖMRÜMÜ ÖMRÜNE YAMA

ben kesret’in yaratıcısı Zigguart
hani benden
“hay’r umulur anlar yarat”
diye dualar etmiştin

o hayat ki,
madem sunmadı sana mutluluk
kapılar aralamadı düş’ün,
tefekkür etmeyi emrine amade kıldım

yastığın taş
yorganın diken miş meğer
nasırla sarılmışsa sol yanın
aşka kıvranmaların
prangalı düşlerini özgür bıraktım
karanlık bildiğin kapıları aydınlığa açtım

sır saklamayan aynaların gizine dönme asla
aynada yansıyan bendim
aleni alemde çığırlar açtım
hadi gel “bir seher vakti”

abu hayat akışına kevseri katıp
yeşilden ormanlar
maviden denizler yarattım

sahi meleğim de yoktu benim
haberin olsun
iki de kanat takarak
seni bir melek yaptım
martıların denize tutkusu gibi
istersen aşka uçarak gel

her derde deva aşk
vuslata sevda
düşersen dizine merhem
canına can olmaya ömrümü kattım
mavi bir düşe hasretsin bilirim

ölümsüz kılarak deli bir sevdayı
kesrette mahalle’yi
ukbada açılan yüreğimi kapattım
hüzne dair herşey yerle yeksan

inan ki bulutlar kararmaz
yağmurlar yağmaz artık

ister beklediğin bir aşk gelsin
isterse tufan kopsun
sen çayını demler
güle oynaya keyfince içersin

ne pejmurde bir düş kur
ne de karamsar mektuplar yaz bir düşe

kıyamet gününden söz etme asla
temize çekerek geçen günleri
sadece düşle gelecek güzel günleri

bedenin ölmü ruha haz ise
al kesretin yaratıcısı Zigguart’ın ömrünü
ömrüne yama

Efkan ÖTGÜN