Duruma yabancı gözler
Karanlığa alışık sözler
Unutmadım sattığında hiç bir şey yokmuş gibi davranan dönekleri
Yeraltında parlayanlar sönmez
Ayaktayız öyle yada böyle
Ne fark eder? Söyle
Bir nüansımız yok sokakta ki köpekle
Hiç bir yere ait değiliz, yerimiz ıssız bir köşe
Tüm benliğimle hissediyorum cinnet ve öfkeyle
Beni hiç bırakmayan ama tüketen şey
Düşene ekmeğini böleceksin cömertçe
Çöplükten sesleniş, verilmez sır, eğilmez ser
Sakla ki gizemini, seni çözümlemeye kalkanlara bir iz gösterme
Geri kalma öğren, sakın köhneme
Kabullenme köleliği körlerle

Sokağa intikal eder yürek
Ne kadar dibe batsan da hiç çekinme yüksel
Everest düşler,
Önseziyle dinle, düşüncen yarını şekillendirecek
Özgünsen özgürsün, imren ama özenme
Ödün verme özverinden
Düzen sömürge ve istemeyecek ötekiysen
Üstüne gelecekler töhmetli bir şekilde
Rönesans zihnimi idare etmek
Kendimden emin bir biçimde yöneliyorum güzel günlere