Uzak geceleri yakın eder sabahlar
Gözlerimin beyazını kan bürüyen ışıklarda
Kalbimin ortasında avaz avaz
Bağırır çelimsiz varlığın, kalabalıkta

Bundan sonrasında yok aşkın secdesi
Ne sana kıyam olurum ne kıyamet
Yaptığın zulme dayanır mı ayaklarım
Falaka izleri var sana gelen yollarda.

Uykun batmış göz kapaklarıma
Kapanırsa düşersin her damlada
Çisil çisil olur göz yaşı iklimlerim
Pınarları kurur umut dergahlarında

Semavi sevdalardan koptum geldim
Dört kutsal şiir yazdım
Ardındaki yalnızlığa
Öptüm öptüm sonra götürdüm alnıma

Bir yıkılıştı bu ötesi yalan
Yalanlarını dizdim tesbih gibi
Saydım doksan dokuzunda gecenin
Bitiremedim kaybımın sabah ezanlarında

Yol yordam bilmez göçmen kuş oldum
Zamansız göçtüm başka yurtlara
Obamı yitirdim
Sığındım rüzgardan yıpranmış
.../bir Yörük çadırına

Kimin atasından aldın bu kahredişi
İpin çekilir mi kanımdan da öte
Gülüyor muydu yüzün
Gözlerime bakarken güldüğün gibi

Hissetmiyorum dalgalar vuruyordu kayalara
Sesi de yok yıldırımların
Bu sevda ki sevdiğim
Kuru zehir oldu
Ruhumun en verimli çağında
İtinayla hazırladığını gördüm ve içtim
Eline sağlık, ellerine sağlık...

dilemma
Ankara
2022