0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
784
Okunma
biraz da mecburiyetten
alışkanlıkların taziyesiz evinde cenazeler
yeterince dal budadım
yoksa koyacak sözüm ve çeliğim yok
duvarların karnına
kedimizin adı gece
sadece gözleri ayrılıyor saf siyahından
görmek algıya önemli
parmakların uçları anlatmıyor bazı
odaklanıp bir konunun çerçevesine
o camları kırmasaydın
üşütmeseydim göğsümden ben
toprağın atımlı kalbi
nefes alır dı ya
bir ağacın göğünden
sonuçlarına bakmadan yaşamak
hızlandıkça ağırdan şeyler
kendi öykünden kopuyorsun
bir başkasının önsözüne çömelerek
yere yakın olup anlamaklar pratiği uzağı
bir salıncak bir salıncakta
gülümsemek kokusu kol sarıyor
bir hisetmenin boşluğuna
şimdi -
5.0
100% (5)
