3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1409
Okunma
Soğuk düşler kurarken körpe masumlar,
Beyaz bir örtü dağılır giderdi etrafa.
Zemheri bir kış iner yüreklere,
Bütün diller yutkunlaşır, susardı.
Yarınlar uzaklaşırken gözlerden,
bir mahkum gibi tutsaklık kalırdı geriye.
Nice sevdalar barınırken düşlerde,
Uçurumlara inat, yüzler dağlara dururdu.
Yaşamın kiri değmemiş bin bir çehreyle,
Bin bir ifade bulurdu bakışlar.
Belki bir düş, belki yarınların kendisiydi,
Bizi biz yapan bizden uzak yanımız.
Takvim yaprakları yorgundu buhranlardan,
Mevsimler hep aynı olmuş, geçmezdi hazandan;
Ama sesler son bulmamıştı, umutlar gibi.
Bütün sabırlar son demini yaşardı,
Yarınlar bugün olsun diye!...
Cevap Yaz