Şiir her bölümlenişinde farklı bir muhteviyata bürünmüş.İlk üç ikilikte şair, bir şeyleri gözler önüne seriyor.Bunlar; acımasız zaman, yalpalayan adımlar ve masum yüzler şeklinde verilen anahtar imgelerle oluşmuş, her biri kendi içindeki anlam yoğunluğunu koruyarak birbiri ile bağlamlı seyir alan bir akıcılık yaratmıştır.Dördüncü ikilikte, bu seyrin ahirine giden muhtemel bir karara yönelişin şekli , kıyım sözcüğü ile imgelenmiştir.Beşinci ikilikte bu yorucu gidişatın gün yüzüne çıkmaya ve günlük yaşamı da saracak mertebeye erişmeye başladığı vurgulanmaktadır ( Günün her anında saklı, kemirgen yorgunluklar...). Son bölümde anlamın oldukça derinleştiği görülmektedir.Tutsak dünler imgelemi, sanırım şiirin bu kısmına kadar betimlenen zamanı ifade ediyor.Adı bilinmeyen yaşamların gün yüzü görmemiş sesi, anlatımı da umudu ve inancı temsil ediyor.

Şair genel olarak, şiirine de başlık yaptığı bu umarsız yaşamın betimlemesi ile çıkıyor karşımıza.Oysa ki bu bir serzeniş olmuyor yalnızca.Bir yandan inancının varlığı da ön plana çıkıyor.

Şairi kutlamak gerekir ki naçizane bir eser ortaya koymuş.Tebrikler...

o.k.ş