2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1621
Okunma
Saatler aydınlığı gösteriyordu,
Yitik bir seherin gölgesinde.
Fırtınalı bir gecenin son demleriydi,
Tepeden tırnağa beni bürüyen sabırsızlık.
Hafif bir yel okşardı,
Masumiyetine adanmış yüzümü.
Anbean yaklaşıyordu,
Çığlığımın dilegelmesi.
Gözlerim ufukta , bedenim Nemrut’ta,
Yüreğim yitik bir aşkın peşindeydi.
Yavaş yavaş belirmeye başladı,
Bütün görkemi ve cömertliğiyle yaşamın kaynağı.
Gökkuşağının bütün tonlarını,
Bütün duyguların berraklığını
Ve de bir çocuğun kir değmemiş
Sevgiye muhtaç bakışlarını gördüm,
Orada, o zirvede!...
Süleyman ÇETİNKAYA
Cevap Yaz