5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
895
Okunma
Ağaçlar şahitti sevgimize,
Seninle oturup ,
Ayışığı altında çay içtiğimiz o yerde.
Beni her gördüklerinde,
Ağaçlar boyun eğerdi dallarını.
Çünkü seni düşündüğümü anlarlardı.
Hüzünle sallanırdı yapraklar.
Sesleri benim haykırışlarım.
Dökülen yapraklar ,benim gözyaşlarımdı.
Sensiz yapamadığımı anlarlardı.
Tek başıma oturup,
Seninle ama sensiz çayımı yudumlayışım,
Sensiz iç çekişlerimdi,yağmurda ıslak yaprakların hışırtısı.
Damla damla dökülürdü yapraklardan ,ağaçların bana akıttığı yaşlar.
Ve utanırdım, onları üzmek değildi amacım.
Hayalini o bankta çay içerken bıraktım.
Bir hışımla kalkarak ,arkama bakmadan,
Ağlayarak ordan uzaklaştım.
EMİNE KURT/TRABZON
Şiirin sahibi
Cevap Yaz