2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
rengini maziye vermiş bir hayat
usulca ve utanarak ellerimde kaldı
renksizliğin hayata kayışı
timsahların berrak sulara inişi gibi
besler meçhul bir kiri
rengini kara kediye vermiş bir güneş
soğuk ve nankörce içimde söndü
renksizliğin güneşe kayışı
kendine hayırsız evlat gibi
yük oldu umutların sırtında
rengini savaşa vermiş bir çocuk
sapanlı elleriyle içimde vuruldu.
renksizliğin çocuksu yüze kayışı
haince vurulan ceylan gibi
dönüşür iri gözlerde feryada
Cevap Yaz