Ahh Zilâ

Değilmi ki
Mutenâ mabedleri
Muğlak bir derde düşüren
Kıyamet degilse şayet
Ruh-i mücerred ahvalindir

Degilmi ki
Sözümün h’er kesiğinden
İçeriye destursuz sızan
Ecel değilse şayet
Bad-ı saba nefesindir

Asırlardır
Nasıl bir iç çekişle
Temaşa eyledimse seni

Cihanşûmül bir ahh ile
Haritalarda
Fütursuzca d’illenen
Mualla siretindir

Ahh Zilâ
İndir gayrı
Nazargâhımda
Cirit atan nemrud-i gardını

Bensizliğin hırkasını giyinip
Öyle yetim durma

Merhamet’sizliğime acı Zilâ

Merhametime
Çileni musallat etme .!

Eydirme mağrur başımı Zilâ
Beni yitik bir çığlığa
Mahkûm eyleme

Sen ki
Kalbimin en sapa yerlerinde
İnce nazenin bir sızı

Sen ki
Zülfünün karasını
Alnıma ka(e)der bellediğim

Kıyma .!
Kalan ömrümün
Senli b(t)ahtına

Boynumda zehr-i aşeka misali
Taşıdığım
Aşk kementini çözüver

Yağlı bir urgana
Diz çöktüren bu melâlden
Azad et beni

Susma Zilâ .!

Sustuğun yerde
Haykırıyor tüm isyanlar

Görmez misin
Nasıl da
Tutsak olmaya gönüllüdür
Gölgende
Cümle günahlar

Sesinde g’izlenirken
Alfabenin
Tüm harfleri

K’arşında
Beni ahraz kılan bu esareti

Bana çok görme Zilâ

Dimağımda
Kırk düğümle tütsülenen;

Beni
Bana ağyâr kılan
Senimi,

Nolur artık
Sineme
Mühürle Zilâ

.
.
.

Ruhu Azade